Hoe bak je een steak?

Ik heb geen koksopleiding of iets dergelijks gevolgd dus mogelijk denken de koks er anders over maar mijn steaks/koteletten etc. vallen altijd goed in de smaak omdat ze mals en sappig van binnen blijven, lekker gekruid en toch goed gebakken aan de buitenzijde dus als je dat wenst… volg dan de beschrijving in dit artikel:

De pan: het lukt met of zonder anti-aanbaklaag, meestal kies ik voor zonder anti-aanbaklaag, bakt toch iets sneller heb ik de indruk.

Je begint met voldoende boter in de pan te doen zodat het vlees niet op een droog stuk pan komt te liggen tijdens het bakken en gaat plakken aan de pan, ook weer niet te veel naar mijn mening want dan schroeit het niet zo snel en makkelijk dicht vind ik. Desnoods doe je der wat bij tijdens het bakken als je merkt dat het toch te veel gaat plakken.

Belangrijk is het vuur in het begin goed heet te zetten (ik doe de max. stand op elektr. vuur) zodat je alvast een kant snel en goed dicht kan schroeien wat nodig is om het vleesvocht erin te houden. Bij mij is dat dan de kant die gekruid is met peper/kruidnoot en klein beetje zout, ik kruid ondertussen de andere kant die dan bovenaanligt ook. Wanneer goed dichtgeschroeid draai je de steak om en schroei je ook die kant dicht, ik zet het elektr. vuur dan al iets lager omdat de pan dan al goed heet is en het vuur zo al iets meer de kans krijgt om wat af te koelen voor het verder doorbakken. Met gasvuur is dat natuurlijk anders want dan is het gelijk kouder of warmer met dat je de stand verandert. Nadien gewoon wat doorbakken op medium vuur zodat het naar believen gebakken wordt. Je hebt dan de methode met je hand om dat in te kunnen schatten want zeker niet het vlees gaan zitten doorsnijden tijdens het bakken om te zien hoe het gebakken is ondertussen! Dan verliest het nl. vocht en wordt het droog en taai en is alle moeite voor niets geweest.

Methode met je hand:
Topje van je duim tegen topje van je wijsvinger: bleu (nog redelijk rauw en heel bloederig, wel warm vanbinnen)
Topje van je duim tegen topje van je middenvinger: saignant (met best nog wel wat bloed dat eruit komt maar niet meer rauw)
Topje van je duim tegen topje van je ringvinger: a point (sappig maar niet meer rood vanbinnen, eerder mss wat rozig nog)
Topje van je duim tegen topje van je pint: bien cuit (helemaal doorbakken, geen bloed meer dat eruit komt, niet meer rozig)
Je voelt telkens op het stukje huid tussen je duim en betreffende vinger en vergelijkt dit met de hoeveelheid dat je het vlees nog kan indrukken met bv. je vork met platte zijde (niet in prikken).

Sommige mensen kloppen eerst op het vlees met een voorwerp met vlak oppervlak om het malser te maken vooraleer ze het bakken, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Ik kies meestal de gepelde biefstuk dus is al redelijk mals.

Proberen waard.
Eet smakelijk.